ცვლილებები კანონში
Covid-19-ის პანდემიასთან დაკავშირებული ცვლილებები საგადასახადო კოდექსში
საქართველოს პარლამენტის №5971-სს 22 მაისის კანონით ცვლილება შევიდა საქართველოს საგადასახადო კოდექსში. კერძოდ, 309-ე მუხლს დაემატა 112-116-ე ნაწილები, რომელთა მიხედვითაც ყველა ის საგადასახადო შეღავათი, რომელიც დაანონსებული იყო მთავრობის მიერ გადასახადის გადამხდელებისთვის კოვიდ-19-ის პანდემიის შედეგად მიყენებული ზარალის შესამსუბუქებლად, ჩამოყალიბდა კანონის სახით:
- 2020 წლის 1 მაისიდან 6 კალენდარული თვის განმავლობაში დამქირავებელი უფლებამოსილია შეიმციროს (ბიუჯეტში არ შეიტანოს) დაქირავებულისთვის გაცემული 750 ლარამდე ხელფასიდან დაკავებული და გადასახდელი საშემოსავლო გადასახადი, თუ ამ დაქირავებულის მიერ ამავე დამქირავებლისგან 1 კალენდარული თვის განმავლობაში მიღებული ხელფასი 1500 ლარს არ აღემატება.
შენიშვნა: აღნიშნული საგადასახადო შეღავათი არ ვრცელდება: საბიუჯეტო ორგანიზაციაზე, საქართველოს ეროვნულ ბანკზე და ეროვნულ მარეგულირებელ ორგანოზე, საწარმოზე, რომლის აქციების/წილის 50%-ზე მეტს ფლობს სახელმწიფო ან მუნიციპალიტეტი და ამ საწარმოს მიერ დაფუძნებულ/შვილობილ საწარმოზე, თუ ეს საწარმო მის მიერ დაფუძნებული/შვილობილი საწარმოს აქციების/წილის 50%-ზე მეტს ფლობს.
- გადასახადის გადამხდელი უფლებამოსილია 2020 წლის 1 მარტიდან 6 კალენდარული თვის (საანგარიშო პერიოდის) განმავლობაში გაწეული იჯარის/ლიზინგის მომსახურება დღგ-ით დაბეგროს ამ მომსახურების საკომპენსაციო თანხის/თანხის ნაწილის ფაქტობრივად გადახდის საანგარიშო პერიოდში.
- საქართველოს ფინანსთა მინისტრს/შემოსავლების სამსახურის უფროსს უფლება აქვს, ცალკეულ გადასახადის გადამხდელებს 2020 წელს (მათ შორის, 2020 წლის თებერვალში, მარტში, აპრილსა და მაისში) გადასახდელი საშემოსავლო გადასახადის ან/და ქონების გადასახადის გადახდისთვის ამ კოდექსით განსაზღვრული ვადა გაუგრძელოს არაუგვიანეს 2021 წლის 1 იანვრისა. ასეთ შემთხვევაში გადასახადის გადამხდელს საგადასახადო კოდექსით გათვალისწინებული საურავი არ ერიცხება.
- განისაზღვრა საქართველოს ეკონომიკური საქმიანობის სახეების ეროვნული კლასიფიკატორის კოდები, რომელთა განმახორციელებელი გადასახადის გადამხდელები გათავისუფლდნენ 2020 წელს გადასახდელი ქონების გადასახადისგან (მათ შორის მიმდინარე საავანსო გადასახდელისგან), ეს საქმიანობებია:
- 55.1 კოდით (სასტუმროები და განთავსების მსგავსი საშუალებები) ან/და 55.2 კოდით (დასასვენებელი და სხვა მოკლევადიანი განთავსების საშუალებები) გათვალისწინებულ საქმიანობაში გამოყენებული ქონება;
- 56.1 კოდით (რესტორნები და საკვებით მობილური მომსახურების საქმიანობები) გათვალისწინებულ საქმიანობაში გამოყენებული ქონება;
- 79 კოდით (ტურისტული სააგენტოები, ტურ-ოპერატორები და სხვა დაჯავშნის მომსახურება და მათთან დაკავშირებული საქმიანობები) გათვალისწინებულ საქმიანობაში გამოყენებული ქონება.
შენიშვნა: ამ ნაწილით გათვალისწინებული საგადასახადო შეღავათი ვრცელდება იჯარით, ლიზინგით ან სხვა ამგვარი ფორმით გადაცემულ ქონებაზეც, თუ ეს ქონება გამოიყენება ამავე ნაწილით განსაზღვრულ რომელიმე საქმიანობაში.
- საგადასახადო ორგანოსთვის არასწორი ინფორმაციის მიწოდება, რამაც საქართველოს მთავრობის №286 დადგენილებით განსაზღვრული საქართველოში ახალი კორონავირუსის გავრცელებასთან დაკავშირებული კომპენსაციის უსაფუძვლო გაცემა გამოიწვია, იწვევს დამქირავებლის დაჯარიმებას ამ ინფორმაციის საფუძველზე გაცემული კომპენსაციის ორმაგი ოდენობით.
ცვლილება ძალაშია 2020 წლის 26 მაისიდან.
საჯარო გადაწყვეტილება
საიჯარო აქტივის გამოყენების უფლების ქონების გადასახადით დაბეგვრის თაობაზე
2019 წლის 1 იანვრიდან ამოქმედდა ახალი ფინანსური სტანდარტი IFRS 16. აღნიშნული სტანდარტის მიხედვით საიჯარო აქტივის გამოყენების უფლება ცალკე აქტივად აღირიცხება მიმღების ბალანსზე სტანდარტით განსაზღვრული ღირებულებებითა და წესით.
მოცემულ სტანდარტთან დაკავშირებით საქართველოს ფინანსთა მინისტრის №107 ბრძანებით 2020 წლის 5 მაისს გამოიცა საჯარო გადაწყვეტილება, რომლის მიხედვითაც დაზუსტდა, რომ საიჯარო ხელშეკრულების საფუძველზე მიღებული აქტივის გამოყენების უფლება, რომელიც გადასახადის გადამხდელის (მოიჯარის) მიერ ბუღალტრული აღრიცხვისა და ფინანსური ანგარიშგების სტანდარტების მოთხოვნათა შესაბამისად აღრიცხულია ფინანსური ანგარიშგების ძირითადი საშუალებების მუხლის შემადგენლობაში, ამ გადასახადის გადამხდელისთვის (მოიჯარისთვის) არ წარმოადგენს ქონების გადასახადით დაბეგვრის ობიექტს.
გადაწყვეტილება ძალაშია 2020 წლის 9 მაისიდან.
ცვლილება ბრძანებაში
არარეზიდენტის მიერ წარსადგენ №2 ფორმაში ინფორმაციის შეტანა
საქართველოს ფინანსთა მინისტრის №116 ბრძანებით 2020 წლის 21 მაისს ცვლილება შევიდა „ორმაგი დაბეგვრის თავიდან აცილების შესახებ საერთაშორისო შეთანხმებით განსაზღვრული საგადასახადო შეღავათით სარგებლობისა და არარეზიდენტისათვის საქართველოში გადახდილი გადასახადის დაბრუნების წესის დამტკიცების შესახებ“ საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2011 წლის 28 დეკემბრის №633 ბრძანებაში. კერძოდ, მე-3 მუხლის პირველი პუნქტის შემდეგ დაემატა 11 პუნქტი, რომლის მიხედვითაც არარეზიდენტის ან მისი კანონიერი/უფლებამოსილი წარმომადგენლის და საგადასახადო აგენტის მიერ ფორმა №2-ში აღწერილი უნდა იყოს არარეზიდენტის სახელზე საქართველოში გადასახადის დაკავების მიზეზი და საფუძველი.
ცვლილება ძალაშია 2020 წლის 23 მაისიდან და მისი მოქმედება ვრცელდება ამ ბრძანების ამოქმედებამდე დაუსრულებელ ადმინისტრაციულ საქმეთა წარმოებაზე.
ქონების გადასახადის დეკლარირების და გადახდის წესში ცვლილება ახლად რეგისტრირებული საწარმოსთვის
საქართველოს ფინანსთა მინისტრის №117 ბრძანებით 2020 წლის 21 მაისს ცვლილება განხორციელდა „გადასახადების ადმინისტრირების შესახებ“ საქართველოს ფინანსთა მინისტრის 2010 წლის 31 დეკემბრის №996 ბრძანებაში:
ამავე ბრძანების 88-ე მუხლის მე-4 ნაწილს დაემატა ლ1 და ლ2 ქვეპუნქტები, რომლის მიხედვითაც ქონების გადასახადის დეკლარაციას დაემატა მე-14 და მე-15 სვეტები. მე-14 სვეტში ივსება საწარმოს/ორგანიზაციის არსებობის პერიოდი მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ საწარმო/ორგანიზაცია არსებობს (დაფუძნდა, გაუქმდა და ა.შ.) არასრული კალენდარული წელი და მასში მიეთითება საგადასახადო წლის განმავლობაში საწარმოს/ორგანიზაციის არსებობის თვეების რაოდენობა.
ამასთან, თუ გადასახადის გადამხდელი რეგისტრირებულია თვის დასაწყისიდან 15 რიცხვის ჩათვლით, ან მოხსნილია რეგისტრაციიდან თვის 15 რიცხვის შემდეგ, მაშინ გადასახადის გაანგარიშებისას სარეგისტრაციო და რეგისტრაციის გაუქმების თვე ჩაითვლება სრულ თვედ. წინააღმდეგ შემთხვევაში, აღნიშნული თვე მხედველობაში არ მიიღება.
ხოლო დეკლარაციის მე-15 სვეტში მიეთითება ქონების გადასახადის თანხა კალენდარული წლის განმავლობაში საწარმოს/ორგანიზაციის არსებობის თვეების პროპორციულად.
ცვლილება ძალაშია 2020 წლის 23 მაისიდან.